Kerstvakantie :-)

Afgelopen week ben ik met 10 andere vrijwilligers wezen reizen door Ghana.

De taxi naar Tema station (een groot tro-station) was gekkenhuis. Kerstmis wordt namelijk groots gevierd in Ghana, want zo'n 70% van de Ghanese bevolking is Christelijk. Op Tema station zijn wij opzoek gegaan naar een persoonlijke tro die ons kon brengen naar Cape Coast. Al vlot hadden wij een tro gevonden die ons voor een Obroni prijs (een witte-man prijs, veel te veel maar nog steeds heel redelijk) naar Cape Coast wilde brengen. Gelukkig bevond zich airco in de tro, die zich heerlijk direct boven mijn hoofd bevond.

Nadat we net Accra uitreden viel het direct op hoe druk Accra wel niet is vergeleken de rest van Ghana. Oké, het was dan wel druk op de weg, maar de smog van de grote stad, de luide geluiden en de mensenmassa's op straat veranderde in een prachtig rustige omgeving.

Na ongeveer 2.5 uur rijden kwamen wij aan in Cape Coast. Cape coast is de vier na grootste stad van Ghana en heeft zo'n 160.000 inwoners. De westerse invloed was duidelijk aanwezig. Grote Europese kerken van voornamelijk Portugese en Engelse komaf, huizen met meerdere verdiepingen en natuurlijk de grote kastelen die vroeger werden gebruikt voor het handelen van materialen als cacou, goud, voedsel en later ook slaven.

We kwamen aan bij ons hotel (Oasis), wat zich bijna direct naast kasteel Cape Coast bevind en aan de geweldige kustlijn van Cape Coast ligt. Het plan was om snel te gaan lunchen en dan vervolgens eerst Cape Coast Castle te bezoeken en daarna het grotere El Mina Castle, het kasteel met een groot Nederlands geschiedenis. Helaas dacht het hotelpersoneel daar anders over en werd het 1.5 uur wachten op een spaghetti bolognese... De bolognese smaakte overigens geweldig, maar tijd om beide kastelen te doen werd hem niet meer. Door de Nederlandse invloed in ons vrijwilligersteam (3 Nederlanders) kozen wij er voor om El Mina Castle te bezoeken. Van te voren werd ons door de taxichaffeur verteld om vooral niet onze Nederlandse nationaliteit prijs te geven,, dan konden ze nog wel een bot en aggresief overkomen :\, wij kozen er voor om dan maar Zwiters te zijn voor even, lekker neutraal :D.

Het begon al te schemeren maar gelukkig waren wij net op tijd om te starten met een rondleiding. Bij kennismaking met onze gids, werd ik meteen aangesproken; You are Dutch. Uhh.... 'No sir, I'm Swiss'. Waarop de gids mij toch duidelijk maakte dat ik Nederlands was. Volgens meneer was mijn accent Nederlands, mijn gezicht Nederlands en mijn huidskleur Nederlands. Terwijl ik dacht over een behoorlijk Ghaneze teint te beschikken heb ik uiteindelijk niets anders kunnen doen dan toegegeven dat ik inderdaad een Hollandse jongen ben.

Het El Mina Castle was een ongelovelijk indrukwekkend gezicht. Vooral de Oud-Nederlandse teksten, de slavenruimtes, de gevangenis en de bijbehorende verhalen. Er wordt geschat dat er zo'n 3.000.000 slaven gevangen hebben gezeten in El Mina. 1/3 e koos in El Mina voor een vroegtijdige dood door geen water meer te drinken. De overige 2.000.000 werden naar plaatsen over de hele wereld verscheept om te werken als slaaf. Ik heb een boel foto's op het album geplaatst zodat jullie een beter idee krijgen van El Mina Castle.

De volgende dag vroeg uit de veren en hopelijk een snel ontbijt. Toch presteerde het barpersoneel om ons een uur te laten wachten op ons ontbijt. Zelfs de mensen die cornflakes met melk hadden besteld konden een uur op het eten wachten... Ik weet niet hoe je dit voor elkaar krijgt, maar hier in Afrika is blijkbaar alles mogelijk.

Na het ontbijt zijn wij afgereist naar onze volgende uitje; Canopy walk, een boomparcour op zo'n 40 meter hoog boven het regenwoud.

Daar aangekomen werd ons verteld dat het parcour door de Canadezen was gebouwd en niet door de Ghanezen. Dit gaf ons iets meer hoop dat het wel oke was. Alleen hoe lang geleden de Canadezen dit parcour hadden gebouwd en wie tot dan toe het onderhoud had gepleegd en of dit wel wordt gepleegd is een raadsel. Ook de verhalen dat er mensen waren overleden omdat zij over de leuning waren gevallen, was niet erg iets waar ik op zat te wachten. Geen harnasje, geen safety-line, helemaal niets. Alleen jij en een oud krakkemikkig boomparcour op 40 meter boven het regenwoud.

De eerste meters gingen wel, maar toen wij op een gegeven moment met 40 man op één (touw)brug stonden kwam het zweet in de handen! Al met al een toffe ervaring, maar erg veilig.. dat niet. Maarja, daarom de uitspraak: TIA (This is Africa), je accepteert het en gaat door :-). De foto's van deze ervaring komen later!

Hierna was het tijd om onze kerstbestemming op te zoeken: Green turtle lodge.

Helaas werd onze 2.5 uur durende taxi rit plotseling een 4 uur durende taxi rit. De 1e en 2e versnelling hielden er mee op en onze chaffeur had geen idee hoe hij hier mee om moest gaan. Zo zagen wij in de verte een vrachtwagen de berg op rijden met zo'n 30 km per uur; onze chaffeur scheurde er in zijn 5 naar toe totdat die enkele meters van de vrachtwagen verwijderd was, geen mogelijkheid om in te halen dus vol op in de remmen, terugschakelen naar zijn 2 en ja hoor: de auto stond weer muurvast en duurde het weer 10 minuten voordat we in zijn 3 zaten. Toen meneer vroeg voor extra geld omdat de rit langer zou duren, stelde ik voor om zelf te gaan rijden (geloof me, we waren behoorlijk aan het eind van ons latijn, want rijden in Ghana dat doe je niet voor de lol). Het laatste uur van de rit naar Green turtle lodge ging over een onverhard stuk weg, wat wel erg veel weg had van een etappe in de Dakar Rally. Onze kleine Nissan hield het dan ook niet lang vol, de 1e en 2e versnelling waren stuk en de hellingen (zowel op als naar beneden) gingen nergens meer over. Uiteindelijk zijn wij toch met heel veel duwwerk aangekomen op Green turtle lodge, de taxi-chaffeur betaald en hem heel veel succes gewenst met de terugrit.

De eigenaar (een Engelse jongeman van 25) kwam ons direct welkom heten en rade ons aan om snel wat eten te bestellen. Na het bestellen van een barbecue chicken (voor €6,50) , mijn spullen neergelegd in de gezamenlijke slaapruimte (€5 per nacht) en daarna een heerlijke duik genomen in de zee en genoten van de zonsondergang op deze prachtige locatie waar ik nog 4 dagen zou verblijven en genieten van een heerlijke vakantie.

Ik kan wel heel veel gaan vertellen van deze dagen, maar het komt er op neer dat ik lekker de tijd had om veel te zwemmen, tafeltennissen, rugby'en en te beachvolleyballen. Daarnaast heerlijk gegeten met kerst; een vers geslacht varken en daarna nog een drankje gedaan met de vrijwilligers. Eindelijk een beetje rust van Accra.
Oh! En toen een Duitse jongen naar het toilet ging werd hij ineens ondergespuwd. Hij keek op naar de hoek en zag een slang met opengesperde bek. Die had dus even fijn zijn gif over hem heen gespoten.. Heerlijk toch, verblijven in de natuur :-) ? Het werden dus vrij snelle toiletbezoekjes!

Op 2e kerstdag was het dan tijd om weer naar huis te gaan. Na een 6 uur durende busrit waar ons raar werd aangekeken toen wij niet meezongen met de liederen van een blinde priester en waar 3 bizarre Ghanese films gedraaid werden, kwamen wij uiteindelijk weer aan in Accra. En ondanks het drukke leven in Accra was het ook wel weer fijn om lekker 'thuis' te zijn en wetend dat er geen slangen in het toillet ronddwalenen.