Eerste verslag uit Ghana!

Zo, dat liet even op zich wachten.. mijn eerste blog update vanuit Ghana!

Ik heb mezelf voorgenomen dat ik elke keer kleine stukjes ga plaatsen, aangezien beginnen aan een lang verhaal niet echt werkte. Er gebeurt namelijk zo gigantisch veel dat het allemaal te veel is om op te noemen!

Laat ik maar beginnen met mijn ontvangst in Ghana: Snel de douane door, koffer kwam direct aanrollen en na het afwijzen van ''politie'' agenten die je koffer willen dragen :\ (flink aan je willen verdienen) kwam ik aan in de ontvangsthal. Achter de hekken zag ik alles en iedereen staan met bordjes, maar nergens een persoon met het bordje 'Projects-Abroad'. Totdat ik een één of andere kerel in traditionele kledij voor de hekken zag dansen en mijn naam aan het zingen was en mij verwelkomde met een geweldige; Akwabaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!

Na een kort welkomst verhaaltje reden we met de taxi naar het gastgezin toe, onwetend wat ik daar zou aantreffen. Zwaar bezweet werd ik afgezet voor een poort waar een oud dametje voor stond te wachten. 'Auntie' verwelkomde mij, liet haar huis zien en mijn kamer..... Een klein kamertje die ik de aankomende maanden zal delen met mijn Engelse kamergenoot Ben (20). Gelukkig kunnen we goed met elkaar opschieten, mede omdat we ook samen aan het Human Rights project werken.

Naast Ben wonen er nog een paar jongens; Jessie (UK, 17) , Bix (NL, 18) en Josh (GER, 19) Ondertussen is een Amerikaanse jongen alweer naar huis, maar daar krijgen we twee Nederlanders voor terug, waarvan er ééntje morgen aankomt, ik mag hopen dat hij kaas en stroopwafels meeneemt! Of patatje oorlog, of een frikadel, van mij apart aardappels!

Niet dat het eten hier niet te eten is hoor! Mijn favo ghanese gerecht is tot nu toe 'Red Red', een pittige bonensaus met rijst en 'plantain'. Plaintain is een soort banaan dat gefrituurd, gekookt, gebakken of gegrilt kan worden. Alles bij elkaar maakt het een super lekker gerecht!

Dan even over de Ghanese mensen.. Wat een prachtig vriendelijk volk, dat om 6 uur s'ochtends met zijn alle uit de veren is om weer een dag te beleven. De kinderen in stijlvolle schooloutfits komen naar je toegerend; Je ziet de kleine kinderoogjes groot worden, een machtig witte smile ontstaat er op het gezichtje, ze willen je 'witte' handen voelen en roepen massaal in koor: 'Obroniiiiiii!' (Witte mens).
De meeste Ghanezen zijn hartstikke vriendelijk, zijn oprecht geïntresseerd in je en vinden het machtig mooi om met Westerse mensen rond te hangen. Na met behoorlijk wat Ghanezen gesproken te hebben kan ik nu al wel concluderen; Het is een droom om te vertrekken naar Europa of de VS.
De Ghanees is ontzettend positief ingesteld, is onwijs trots op de cultuur en het land, maar het is ook een land waar de rechten van de mens zwaar worden geschonden. Je zou het door de stralende glimlach van de Ghanees bijna vergeten...

Zo, dit was mijn eerste stukje vanuit Ghana! Ik verwacht snel foto's, video's en meer verhalen toe te voegen! Ik kan jullie voor eeuwig vervelen over de cultuurverschillen en het geweldige werk dat ik hier mag uitvoeren!

Owja, het licht is weer uitgevallen, elke avond valt zo'n 6 uur lang de stroom uit!